Na świecie istnieje wiele różnych religii. Zaledwie kilka z nich zdominowało świat, mając olbrzymi wpływ na kształtowanie się stosunków społecznych, funkcjonowanie państw czy prawo, które w nich stanowiono. Większość z dominujących religii odrzuca te rzeczy, które mogą człowieka sprowadzić na manowce i odwieść od Boga. Jedną z nich jest hazard. Czy są religie, które mimo wszystko nie widzą w hazardzie nic złego? Które go odrzucają i jak się do niego odnoszą? Poniżej przedstawimy perspektywę pięciu największych religii świata.
Dlaczego hazard uznawany jest za grzech?
Zgodnie z definicją, grzech jest to coś, co oznacza przekroczenie norm moralnych i religijnych. Pojęcie to związane jest przede wszystkim z religiami księgi, czyli judaizmem, chrześcijaństwem i islamem, jednak nie tylko. Można zatem powiedzieć, że grzech to nie czyjś osobisty punkt widzenia w zakresie etyki czy moralności, a coś, co jest tak postrzegane przez daną religię, zgodnie z obowiązującymi w niej zasadami i tradycjami, przekazywanymi przez wieki. Jakie jednak są podstawy, by uznać hazard za grzeszny?
Religie abrahamowe
Religie abrahamowe to wspólne określenie na religie, które czerpią z przekazów o Abrahamie, czyli ojcu narodu żydowskiego. Największymi z nich są wspomniane już judaizm, chrześcijaństwo i islam. Wspólną ich cechą są m.in. występowanie pojęcia grzechu, o czym już wspomnieliśmy, a także potępienie bałwochwalstwa. Poniekąd powiedzieć można, że to właśnie nakaz odrzucenia wszelkich bożków jest jedną z przesłanek dla uznania hazardu za grzech. Jednak odniesienie do niego jest w religiach księgi bardziej zawiły i trudno to tłumaczyć tylko w ten sposób.
Skoro grzech jest dobrowolnym dokonaniem złego czynu, to czy korzystanie z rozrywki, jaką jest hazard, jest moralnie złe? Jezus, którego słowa są wyznacznikiem dla chrześcijan, o hazardzie nic nie wspominał, jednak wchrześcijaństwie od zawsze panował pogląd, że jest to zło. Już wczesne sobory krytykowały go, widząc w nim zjawisko godne nagany. Wszystko przez to, że wygrywanie pieniędzy w grach losowych zawsze odbywa się kosztem innych osób. Co więcej, zwykle uprawianie hazardu wynika z chęci szybkiego zysku, podyktowanego zwykłą chciwością
Chrześcijaństwo jest religią monoteistyczną, opartą na naukach Jezusa i wywodzącą się z hellenistycznego judaizmu i żydowskiego mesjanizmu z I wieku naszej ery Chociaż Biblia nie mówi nic o hazardzie, a Jezus nigdy nie mówił o hazardzie w swoich przemówieniach, chrześcijaństwo zawsze krytykował gry losowe. Wczesne sobory kościelne zabraniały hazardu i do czasu reformacji Kościół miał niekorzystny pogląd na hazard, uważając go za grzeszny i naganny. Sama natura hazardu jako wygrywania pieniędzy kosztem innych była postrzegana w sprzeczności z ostrzeżeniem Biblii, aby „strzec się wszelkiej chciwości”.
Po reformacji Kościół rzymskokatolicki stopniowo przyjął bardziej liberalne podejście do hazardu, które trwa do dziś. Gry losowe nie są uważane za grzeszne same w sobie, ale tylko wtedy, gdy uzależniają się i kiedy „pozbawiają kogoś tego, co jest konieczne, by zaspokoić jego potrzeby i potrzeby innych”, zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego.
Możesz więc grać dla zabawy, ale ostrzegaj, aby nie grać w nadmiarze! Podsumowując, obecne stanowisko Kościoła katolickiego jest takie, że nie ma moralnej przeszkody dla hazardu, dopóki jest on sprawiedliwy, wszyscy obstawiający mają taką samą szansę na wygraną, nie ma oszustwa, a zaangażowane strony nie znają wynik zakładu. Ponadto Kościół katolicki często korzysta z łagodnych form hazardu, takich jak loterie i bingo, aby zebrać fundusze na cele charytatywne.